groźnie niegroźnie

Tytułem wstępu krótka chronologia: Po harówce pt praca na 2zmiany+ wyjazdy typu wycieczki (kupię karton zabawek, sprzedam w Turcji, kupię tam coś, sprzedam w Czechosłowacji), 15 czy 18 lat temu Rodzice kupują budynek, który przed wojną był urzędem miasta i gminy. Uzyskawszy milion zezwoleń otwierają firmę. Z roku na rok inwestują. Głównie w działki, ziemie. Ale i poszerzają asortyment, otwierają nowe punkty. Jest to typowa rodzinna firma. Sklepy żadne typu markety, ale takie małe sklepiki, takie, których na rynku coraz mniej i których prowadzenie coraz mniej się opłaca. W tej chwili sklepy są w Siepaczowie i okolic(zn)y(ch) (wioskach). I wszystko byłoby (jednak nie tak) pięknie, gdyby nie fakt, że od kilku tygodni pod jednym ze sklepów pojawia się dziwne auto. Nie tak pięknie, że np auto w piątek miało zaklejone tablice rejestracyjne. A dzisiaj uciekało przed Tatulcem. Z opowieści Tatulca brzmi jego pościg niczym z całkiem niezłych filmów kina akcji. Ale! Ma markę auta i zapamiętał numery rejestracyjne (wcześniej zostały spisane- raz błędnie, raz nie kompletnie). Szczęście w nieszczęściu, że i policja z Tatulcem i Rodzeństwem zaprzyjaźniona, więc Pan nawet dzisiaj prywatnie udał się w pościg. Bezowocnie, ale jednak. Strasznie niestrasznie, groźnie czy nie, lepiej żeby sprawa się wyjaśniła. Tata osiwieje, pracownice ze stresu zaczną protestować, ja zacznę się martwić. Już się martwię. Bo to dziwna akcja.